Wakker

Ruim een jaar blogde ik over leven met Add en zonder medicijnen. Nu gebruik ik ze toch. Terugblik op de eerste bevindingen en stand van zaken: Blij dat ik slik – deel 7,  dag 7, 27 december 2015 en de nacht van dag 57, 15 februari op dag 58, 16 februari 2016.

‘Heb jij dat weleens’, vraag ik Erwin als ik de eerste zondag-echte-uitslaapdag als ADHD-pilgebruikster, wakker word, ‘dat je ’s ochtends wakker wordt en dan ook gelijk helemaal wakker bent? Zo wakker, dat je helder kunt denken en praten enzo?’

Hij is even stil. Niet omdat hij over zijn antwoord hoeft na te denken. ‘Ja, dat heb ik meestal.’

Ik kan er niet bij. Zijn antwoord stelt me zelfs teleur. ‘Ik heb dat nu al een paar ochtenden, zo bijzonder. Maar voor jou is dat dus normaal?’

Ruim vijftig dagen later, is wakker zijn al bijna zo ‘normaal’, dat ik blij ben als ik een een keer ‘ouderwets’ duf ben. Toch is mijn vrees dat de ritalin me ’s nachts vaker wakker zou houden niet uitgekomen. Soms lig ik ’s nachts wakker, zoals dat al jaren het geval is. Veel somser kruip  ik dan achter de computer, als altijd tegen beter weten in. Meestal zet ik dan een wekkertje en zet dat, als het afgegaan is, nog een keer en nog een keer en nog een keer. Nu zet ik het maar één keer en wel voordat ik de computer aanzet, ga plassen, thee zet, knäckebrood beleg. Een half uur later moet de computer weer uit. Gaat lukken. Best bijzonder.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *